Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Η χαρτογράφηση της λειτουργικότητας του ανθρώπινου εγκεφάλου πριν από μια χειρουργική επέμβαση μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να αποφασίσουν για την βέλτιστη δόση χειρουργικής αναισθησίας, υποστηρίζουν βρετανοί ερευνητές.
Μέχρι σήμερα, η δοσολογία των αναισθητικών ουσιών καθορίζεται κυρίως βάσει του σωματικού βάρους έκαστου ασθενή.
Ωστόσο, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου PLOS Computational Biology, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, υποστηρίζουν ότι στα άτομα με ενδείξεις αυξημένης εγκεφαλικής συνδεσιμότητας χρειάζονται μεγαλύτερη δόση αναισθησίας. Μάλιστα, ισχυρίζονται ότι αυτή η παρατήρηση μπορεί να βοηθήσει τους αναισθησιολόγους να καθορίσουν με ακρίβεια την δοσολογία των φαρμάκων που απαιτούνται για να αναισθητοποιηθεί κάθε ασθενής.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις αλλαγές στα ηλεκτρονικά σήματα του εγκεφάλου σε ομάδα 20 υγιών εθελοντών, στους οποίους είχε χορηγηθεί η αναισθητική ουσία προποφόλη. Στη συνέχεια τους ζήτησαν να πατήσουν διάφορα κουμπιά, ανάλογα με τους διαφορετικούς ήχους που άκουγαν.
Οι επιστημονες παρατήρησαν ότι ακόμα και μετά την χορήγηση της μέγιστης δόσης προποφόλης, ορισμένοι εθελοντές εξακολουθούσαν να πατούν τα κουμπιά, ενώ άλλοι είχαν αναισθητοποιηθεί.
Η συνδεσιμότητα μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου ήταν πιο έκδηλη στα άτομα που είχαν καταφέρει να μείνουν σε εγρήγορση.
Όταν οι ειδικοί μελέτησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των εθελοντών όταν ήταν ξύπνιοι, μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, εντόπισαν τις ίδιες διαφορές.
«Όσο μεγαλύτερη ήταν η εγκεφαλική δραστηριότητα στην αρχή, τόσο περισσότερη αναισθησία χρειαζόταν το άτομο ώστε να αναισθητοποιηθεί. Βέβαια, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η εγκεφαλική συνδεσιμότητα δεν ειναι ένδειξη εγκεφαλικής δύναμης. Παρουσιάζει διακυμάνσεις από μέρα σε μέρα, καθώς και από άτομο σε άτομα. Μπορεί επίσης να σχετίζεται με την ποσότητα του καφέ που καταναλώνει κάποιος ή πόσο έχει κοιμηθεί. Σε κάθε περίπτωση η μελέτη βρίσκεται σε πρώιμα στάδια και θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα» υπογραμμίζει ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Σριβας Τσεννου.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
Μέχρι σήμερα, η δοσολογία των αναισθητικών ουσιών καθορίζεται κυρίως βάσει του σωματικού βάρους έκαστου ασθενή.
Ωστόσο, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου PLOS Computational Biology, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, υποστηρίζουν ότι στα άτομα με ενδείξεις αυξημένης εγκεφαλικής συνδεσιμότητας χρειάζονται μεγαλύτερη δόση αναισθησίας. Μάλιστα, ισχυρίζονται ότι αυτή η παρατήρηση μπορεί να βοηθήσει τους αναισθησιολόγους να καθορίσουν με ακρίβεια την δοσολογία των φαρμάκων που απαιτούνται για να αναισθητοποιηθεί κάθε ασθενής.
Οι ερευνητές μελέτησαν τις αλλαγές στα ηλεκτρονικά σήματα του εγκεφάλου σε ομάδα 20 υγιών εθελοντών, στους οποίους είχε χορηγηθεί η αναισθητική ουσία προποφόλη. Στη συνέχεια τους ζήτησαν να πατήσουν διάφορα κουμπιά, ανάλογα με τους διαφορετικούς ήχους που άκουγαν.
Οι επιστημονες παρατήρησαν ότι ακόμα και μετά την χορήγηση της μέγιστης δόσης προποφόλης, ορισμένοι εθελοντές εξακολουθούσαν να πατούν τα κουμπιά, ενώ άλλοι είχαν αναισθητοποιηθεί.
Η συνδεσιμότητα μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου ήταν πιο έκδηλη στα άτομα που είχαν καταφέρει να μείνουν σε εγρήγορση.
Όταν οι ειδικοί μελέτησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των εθελοντών όταν ήταν ξύπνιοι, μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, εντόπισαν τις ίδιες διαφορές.
«Όσο μεγαλύτερη ήταν η εγκεφαλική δραστηριότητα στην αρχή, τόσο περισσότερη αναισθησία χρειαζόταν το άτομο ώστε να αναισθητοποιηθεί. Βέβαια, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η εγκεφαλική συνδεσιμότητα δεν ειναι ένδειξη εγκεφαλικής δύναμης. Παρουσιάζει διακυμάνσεις από μέρα σε μέρα, καθώς και από άτομο σε άτομα. Μπορεί επίσης να σχετίζεται με την ποσότητα του καφέ που καταναλώνει κάποιος ή πόσο έχει κοιμηθεί. Σε κάθε περίπτωση η μελέτη βρίσκεται σε πρώιμα στάδια και θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα» υπογραμμίζει ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Σριβας Τσεννου.
Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr
πηγή http://health.in.gr/
