Του Βασίλη Αγγελόπουλου
Σχεδόν μισό εκατομμύριο ασφαλισμένοι πλήττονται από την εκτίναξη του κόστους εξαγοράς – Επιπλέον πονοκέφαλος η απαίτηση των δανειστών να περιοριστεί η έκπτωση του 15% για την εφάπαξ καταβολή .
Έως μισό εκατομμύριο ασφαλισμένοι αναμένεται να βρεθούν την επόμενη δεκαετία μπροστά στο δίλημμα να επιλέξουν ανάμεσα στην εξαγορά, με «τσουχτερό» αντίτιμο, πλασματικών ετών ασφάλισης ή στην παραμονή – «εγκλωβισμό» στην εργασία για αρκετά έτη μέχρι να συμπληρώσουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Η αύξηση στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών, από το 6,67% στο 20%, για πολλές κατηγορίες ασφαλισμένων, αποτελεί αντικίνητρο για να επιλεχθεί από τους ασφαλισμένους η λύση της εξαγοράς πλασματικών ετών ασφάλισης. Παράλληλα, η απαίτηση των θεσμών για να περιοριστεί άμεσα η έκπτωση 15% που ισχύει έως σήμερα στην εφάπαξ καταβολή του ποσού εξαγοράς πλασματικών ετών ασφάλισης, αναμένεται να κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη συγκεκριμένη επιλογή. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το κόστος εξαγοράς θα γίνει σχεδόν απαγορευτικό, μιας και εκτιμάται ότι θα αυξηθεί έως και πέντε φορές σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, οι ασφαλισμένοι στο δημόσιο μπορούν να αναγνωρίσουν έως και δώδεκα πλασματικά έτη, ενώ στον ευρύτερο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα έως επτά έτη, προκειμένου να διασφαλίσουν ταχύτερα συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Τα ποσά που καλούνταν να δαπανήσει ο ασφαλισμένος έως τώρα κυμαίνονταν από 140 έως 170 ευρώ το μήνα, ανάλογα με την περίπτωση. Ο χρόνος τον οποίο μπορεί να προσμετρήσει ή να αναγνωρίσει κάθε ασφαλισμένος ανάλογα με το χρόνο συνταξιοδότησής του, κλιμακώνεται ως εξής: - Έως τέσσερα χρόνια για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός του 2011. - Έως πέντε χρόνια για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός του 2012. -Έως έξι χρόνια για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός του 2013. - Έως επτά χρόνια για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου του 2014 και μετά. Βασική προϋπόθεση για την αναγνώριση του πλασματικού αυτού χρόνου είναι οι ενδιαφερόμενοι να έχουν συμπληρώσει 3.600 ημέρες ασφάλισης (12 έτη). Οι χρόνοι που μπορούν να προσμετρηθούν ή να αναγνωρισθούν, είναι: - Επιδότηση λόγω ασθένειας (300 μέρες). - (Επιδότηση ανεργίας (300 μέρες). - Χρόνος σπουδών σε ανώτερη ή ανώτατη σχολή στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό για την απόκτηση ενός μόνο πτυχίου και σε μέσες επαγγελματικές σχολές, δημόσιες ή ιδιωτικές που έχουν αναγνωρισθεί από το κράτος, μετά τη συμπλήρωση του 17ου έτους της ηλικίας και μόνο εφόσον αποκτηθεί το σχετικό πτυχίο ή δίπλωμα. Ο χρόνος που θα αναγνωρίζεται θα είναι ίσος με τα επίσημα ακέραια έτη σπουδών της οικείας σχολής, τα οποία προβλέπονται κατά το χρόνο της αποφοίτησης. - Χρόνος ανεργίας, μετά την υπαγωγή στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή του Δημοσίου. Ως χρόνος ανεργίας - πέραν του χρόνου εγγραφής στα μητρώα του ΟΑΕΔ - θεωρείται κάθε κενό χρονικό διάστημα, μετά την έναρξη του εργασιακού βίου του ασφαλισμένου και την υπαγωγή του στα μητρώα οποιουδήποτε ασφαλιστικού οργανισμού, για το οποίο δεν υπάρχει ασφάλιση. - Χρόνος απουσίας των απασχολούμενων μητέρων από την εργασία τους λόγω κύησης και λοχείας. Η αναγνώριση του χρόνου αυτού δεν υπολογίζεται για την προσαύξηση της σύνταξης αλλά μονάχα για την θεμελίωση του δικαιώματος. Για αυτό τον λόγο δεν καταβάλλονται εισφορές σε αυτήν την περίπτωση. - Χρόνος απεργίας. - Πλασματικός χρόνος για κάθε παιδί (1 έτος για το πρώτο παιδί, 2 για το δεύτερο και συνολικά 3 έτη, και 5 συνολικά έτη για τρίτεκνη μητέρα). Σημειώνεται ότι ο χρόνος αυτός λαμβάνεται υπόψη για τη συμπλήρωση του χρόνου ασφάλισης που απαιτείται γα τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος, όπως και για τη συμπλήρωση του συντάξιμου χρόνου των μητέρων ανήλικων τέκνων αλλά και για τη συμπλήρωση του ελάχιστου χρόνου ασφάλισης των 15 ετών. - Χρόνος μαθητείας, έως ένα έτος. - Για τους ασφαλισμένους ελεύθερους επαγγελματίες στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΤΑΕ), η αναγνώριση του χρόνου αποδεδειγμένης άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, πριν την εγγραφή στα μητρώα του οικείου οργανισμού, και έως πέντε χρόνια, εφόσον δεν έχουν καταβληθεί οι αναλογούσες εισφορές. Ως προς την προσμέτρηση του χρόνου απουσίας από την εργασία λόγω κύησης και λοχείας και των ημερών επιδότησης λόγω ασθένειας και τακτικής ανεργίας, επισημαίνεται ότι αυτές λαμβάνονται υπόψη αποκλειστικά για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω γήρατος και όχι για τον προσδιορισμό του δικαιούμενου ποσού σύνταξης, άρα δεν απαιτείται η καταβολή οποιουδήποτε ποσού εκ μέρους του ασφαλισμένου.
www.dikaiologitika.gr
