Ο εντοπισμός του ανοίγει τον δρόμο για τη θεραπευτική αντιμετώπιση
Η ακράτεια, μία δυσλειτουργία που ταλαιπωρεί περίπου μία στις τέσσερις γυναίκες, έχει στο 50% των περιπτώσεων γενετική προέλευση.
Η ανακάλυψη του γονιδίου που οδηγεί στην εκδήλωσή της ανοίγει τον δρόμο για νέες προσεγγίσεις στη θεραπευτική αντιμετώπισή της, που σήμερα γίνεται αποκλειστικά με συντηρητικές μεθόδους (ασκήσεις και αποφυγή κατανάλωσης πολλών υγρών) ή με χειρουργική επέμβαση.
Το γονίδιο που γεννά την προδιάθεση για την εμφάνιση ακράτειας στις μισές γυναίκες που την εκδηλώνουν εντόπισαν οι ερευνητές στο Τμήμα Επιδημιολογίας του πανεπιστημίου Imperial του Λονδίνου σε πενταετούς διάρκειας μελέτη τους σε δείγμα 9.000 γυναικών από τη Βρετανία και τη Φινλανδία, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα.
Οπως επεσήμανε ο επικεφαλής της ομάδας, δρ Rufus Cartwright, παρουσιάζοντας τα συμπεράσματα της έρευνας ενώπιον της Ευρωπαϊκής Ενωσης Γενετικής, το γονίδιο εντοπίστηκε στην ίδια περιοχή του γονιδιώματος η οποία προκαλεί τη γενετική προδιάθεση για εμφάνιση δύο σπάνιων ασθενειών, της πνευμονικής υπέρτασης και του συνδρόμου Ρεϊνό, για την αντιμετώπιση των οποίων βρίσκονται σε εξέλιξη έρευνες δοκιμής πειραματικών φαρμάκων. Στις νόσους αυτές οι σπασμοί των αρτηριών περιορίζουν την αιμάτωση των οργάνων. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι με οριακές τροποποιήσεις στα πειραματικά αυτά φάρμακα θα μπορούσαν να προσφέρουν θεραπεία και για την ακράτεια.
Μετά τη γέννα
Η γυναικεία ακράτεια εμφανίζεται κατά κανόνα έπειτα από γέννα με φυσιολογικό τοκετό, όπως επίσης και στην εμμηνόπαυση (αν και σε πολλές περιπτώσεις εκδηλώνεται από την παιδική ηλικία), ενώ επηρεάζει σοβαρά την καθημερινότητα των γυναικών που πάσχουν από τη δυσλειτουργία, καθώς φοβούνται ακόμα και να γελάσουν, να βήξουν, να φτερνιστούν ή να κάνουν κινήσεις που πιέζουν την ουροδόχο κύστη τους.
Γι’ αυτό, άλλωστε, ο τοκετός με καισαρική τομή πρόσφερε ως σήμερα μια σχετική προστασία στις γυναίκες από το να εμφανίσουν -μετά τη γέννα ή αργότερα στη ζωή τους- ακράτεια. Καθώς όμως οι σύγχρονες οδηγίες παραπέμπουν σε προσπάθεια περιορισμού των τοκετών με καισαρική τομή, είναι κρίσιμο να μπορεί να γνωρίζει μια γυναίκα εάν έχει προδιάθεση εμφάνισης ακράτειας.
Η γυναικεία ακράτεια εμφανίζεται κατά κανόνα έπειτα από γέννα με φυσιολογικό τοκετό, όπως επίσης και στην εμμηνόπαυση (αν και σε πολλές περιπτώσεις εκδηλώνεται από την παιδική ηλικία), ενώ επηρεάζει σοβαρά την καθημερινότητα των γυναικών που πάσχουν από τη δυσλειτουργία, καθώς φοβούνται ακόμα και να γελάσουν, να βήξουν, να φτερνιστούν ή να κάνουν κινήσεις που πιέζουν την ουροδόχο κύστη τους.
Γι’ αυτό, άλλωστε, ο τοκετός με καισαρική τομή πρόσφερε ως σήμερα μια σχετική προστασία στις γυναίκες από το να εμφανίσουν -μετά τη γέννα ή αργότερα στη ζωή τους- ακράτεια. Καθώς όμως οι σύγχρονες οδηγίες παραπέμπουν σε προσπάθεια περιορισμού των τοκετών με καισαρική τομή, είναι κρίσιμο να μπορεί να γνωρίζει μια γυναίκα εάν έχει προδιάθεση εμφάνισης ακράτειας.
http://www.espressonews.gr
