Αλλαγές στις διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου που είχαν μέχρι στιγμής διαρρεύσει και είχαν ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων και προέβλεπαν την υποχρέωση κάθε φορολογουμένου να καλύπτει το 30% του ετήσιου ατομικού εισοδήματός του με δαπάνες που θα γινόντουσαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, αποφάσισε η κυβέρνηση.
Οι αλλαγές κρίθηκαν αναγκαίες προκειμένου να εξαλειφθεί η παγίδα υπερφορολόγησης που έκρυβε για εκατομμύρια φορολογουμένους ο υπολογισμός του 30% επί του υψηλότερου ποσού μεταξύ πραγματικού και τεκμαρτού εισοδήματος.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες στο Μέγαρο Μαξίμου μεταξύ του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης αποφασίστηκε ο υπολογισμός του 30% να γίνεται σε κάθε περίπτωση επί του πραγματικού δηλωθέντος εισοδήματος κάθε φορολογούμενου και να μην λαμβάνεται καθόλου υπόψη το εισόδημα που προκύπτει με βάση τα τεκμήρια.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη κι αν το πραγματικό εισόδημα του φορολογουμένου είναι χαμηλότερο από αυτό που προκύπτει με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης και απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, το ποσό των δαπανών που θα πρέπει να καλύψει ο φορολογούμενος θα υπολογίζεται στο 30% του πραγματικού κι όχι του τεκμαρτού εισοδήματος.
Ως εκ τούτου, οι φορολογούμενοι με χαμηλά πραγματικά εισοδήματα, οι οποίοι συνήθως φορολογούνται όχι με βάση τα ποσά που δηλώνουν στην εφορία αλλά με βάση τα εξωπραγματικά τεκμαρτά εισοδήματα που τους προσδιορίζουν τα τεκμήρια διαβίωσης (τα ελάχιστα ποσά τεκμηρίων και τα τεκμήρια για τα σπίτια στα οποία διαμένουν και για τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν) δεν θα χρειαστεί, τελικά, να πραγματοποιήσουν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής δαπάνες σημαντικά υψηλότερες από το 30% των πραγματικών εισοδημάτων τους. Κι αυτό διότι και στις περιπτώσεις των φορολογουμένων αυτών, το 30% θα υπολογίζεται επί του πολύ χαμηλού πραγματικού εισοδήματός κι όχι επί του εξωπραγματικά υψηλού τεκμαρτού εισοδήματος. Ετσι, εξαλείφεται οριστικά η παγίδα υπερφορολόγησης που θα στηνόταν σε βάρος εκατομμυρίων φορολογουμένων με πολύ χαμηλά εισοδήματα, αν το 30% υπολογιζόταν επί του εξωπραγματικού, πολλές φορές, τεκμαρτού εισοδήματος, που προκύπτει κυρίως βάσει των τεκμηρίων διαβίωσης, καθώς στις περιπτώσεις αυτές οι δαπάνες που θα απαιτείτο να καλύψουν οι φορολογούμενοι με ηλεκτρονικές πληρωμές θα έπρεπε να υπερβούν σε ποσοστά το 50% ή ακόμη και το 100% των πραγματικών εισοδημάτων τους. Κι επειδή δεν θα ήταν εύκολο να φθάσουν αυτά τα ποσοστά θα αναγκάζονταν να πληρώσουν επιπλέον φόρο εισοδήματος 22% επί των ποσών που δεν θα είχαν καταφέρει να καλύψουν.
https://www.dikaiologitika.gr/