Ζούμε τις πιο μικρές ημέρες του χρόνου και ίσως τις πιο σκοτεινές. Η ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου είναι η μικρότερη μέρα του έτους. Τι σημαίνει ηλιοστάσιο; Στέκεται άραγε ο ήλιος αναποφάσιστος μπροστά στα έργα των ανθρώπων;

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, αλλάζει την φορά της κίνησης του οπότε η στιγμή αυτή της μεταστροφής του, λογίζεται ως μια στιγμιαία «στάση». Κι αν τη μισή χρονιά το Νότιο ημισφαίριο είναι αυτό που γέρνει προς τον ήλιο, κατά τη στιγμή αυτή αρχίζει να συμβαίνει το αντίθετο. Εκεί άλλωστε οφείλονται και οι εποχές, στην διαφορετική γωνία φωτισμού της γης από τον ήλιο.

Δεδομένης της ισχυρής επίδρασης των εποχών στην δυναμική της πανδημίας, θα μπορούσε να πει κανείς ότι και ο κορωναιός ενδιαφέρεται εξίσου για την εν λόγω γωνία. Κι αν τα περί μικρότερης ημέρας του έτους ακούγονται απειλητικά, ταυτοχρόνως είναι και ελπιδοφόρα, παρέχοντας μας την επίγνωση ότι δεν έχει λιγότερο κι από εδώ και πέρα θα αρχίσει η αύξηση.
Αυτή η ελπίδα θεωρείτο ανέκαθεν άξια εορτής!

Ρωμαίοι και Χριστούγεννα

Πολλοί ανθρώπινοι πολιτισμοί στο παρελθόν μπήκαν στον πειρασμό να συντονίσουν  τις θρησκευτικές εορτές τους με τις κρίσιμες αυτές ημερομηνίες των άστρων. Θεωρείται ότι και τα Χριστούγεννα «πάτησαν» ημερολογιακά πάνω στις λαμπρές ρωμαϊκές εορτές αυτής της εποχής ( Σατουρνάλια και Μπρουμάλια ). Σε αυτά, οι Ρωμαίοι τιμούσαν τον Ήλιο που εκείνες ακριβώς τις ημέρες έπαυε να χαμηλώνει την τροχιά του και άρχιζε να επανέρχεται ψηλά στον ουρανό ως θριαμβευτής, για να ξαναφέρει τη ζέστη και τη ζωή.

Εφόσον τόσο εύκολα ο λαός φόρεσε το παλιό κοστούμι στον νέο Θεό, ίσως σήμερα μπει κανείς στον πειρασμό να προτείνει μια νέα εορτή, μιας νέας θρησκείας. Βαριεστημένος ίσως από τη μακρά συζήτηση για κουταλάκια και τετραγωνικά ναών εν μέσω πέντε χιλιάδων κηδειών, μπορεί να εναποθέσει όλες τις ελπίδες του στις φαρμακοβιομηχανίες. Εμπρός, τότε, για τα εμβολιούγεννα της νέας ελπιδοφόρου θρησκείας, της ιεράς τεχνοκρατίας.

Παρά τις κοινές ρίζες, οι νέες θρησκείες επιδεικνύουν συχνά τον φανατισμό του νεοφώτιστου, μη συγχωρώντας ενδιάμεσους οπορτουνισμούς. Έτσι, κινδυνεύει με γελοιοποίηση ο αναποφάσιστος επιστήμων, που θρησκεύεται επωφελώς, και μοιράζεται μεταξύ DNA τεχνολογίας και θείας μετάληψης.

Από την μετάληψη στην DNA τεχνολογία

Αντιθέτως, οι πολιτικοί, ως ικανοί τεχνικοί της εξουσίας μεταπηδούν αδίστακτα και προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα μετατρέποντας ταχέως και το νέο τελετουργικό σε κάτι εξίσου χρήσιμο για την χειραγώγηση.

Εξ άλλου, ο ελέω Θεού ηγεμόνας κάποτε θεράπευε τα θύματα των λοιμών με την απλή επίθεση των χειρών του επί της κεφαλής του πάσχοντος. Όταν το μοντέλο αυτό κατέστη ντεμοντέ προ αιώνων, το καθεστώς μια χαρά επιβίωσε και χωρίς την υποτιθέμενη συγγένεια του με τον Θεό.

Η εκσυγχρονιστική υπόθεση στην Ελλάδα είναι σύνηθες να αλλάζει πολλές μορφές. Η κυβέρνηση διαθέτει πχ. εκπροσώπους του οικονομικού εκσυγχρονισμού με περγαμηνές (Χρηματιστήριο, ισχυρή Ελλάδα των Ολυμπιακών έργων, χρεωκοπία των Greek statistics και μνημόνια), διαθέτει εκπροσώπους του αυταρχικού εκσυγχρονισμού διαπαραταξιακής αναγνώρισης, δεν νομίζω να δυσκολευτεί ιδιαιτέρως και στον τεχνοκρατικό εκσυγχρονισμό, παρότι της παιδείας και της έρευνας ηγείται μια θεούσα.

Επιστημονική αμφισβήτηση;

 

Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τσαλαβουτήσει άφοβα στα αβαθή νερά της βαλκανικής επιστημοσύνης για αρκετούς λόγους.  Ο κυριότερος λόγος είναι η παρακμή των θεσμών της ελληνικής διανόησης όπως χαρακτηριστικά αναδείχθηκε κατά την πανδημία. στην πολυπληθή προθυμία των ιατρών-ειδικών των ποικιλώνυμων επιτροπών του Μαξίμου. Η επαγγελματική ηγεσία των υγειονομικών επίσης αποδείχθηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων, δεδομένου ότι εκπροσωπούσε εργαζόμενους σε θανάσιμο κίνδυνο.

Οι δημοσιογράφοι έχουν καταπιεί την κάμηλο  πολλάκις αλλά διυλίζουν τον κώνωπα, βάσει οδηγιών. Φαντάζομαι ότι με κάποιο σημείωμα Πέτσα, που δεν έγινε copy paste, έχει δοθεί οδηγία για την λεκτική κακοποίηση όσων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούνται πιο ευάλωτα. Δεν είναι περίεργο ότι προηγήθηκε η επαναλαμβανόμενη, κατά αγέλας κακοποίηση, με ολοφάνερη χυδαιότητα, γυναικών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε μια παραλλαγή αυξημένης σοβαροφάνειας, πρόσφατα δικηγόρος-βουλευτής απαξιώθηκε με κραυγές μέσα στην Βουλή ως γλωσσικά ανεπαρκής και διαγράφηκε η φράση της από τα πρακτικά,  όταν χαρακτήρισε τον κ Μητσοτάκη επιδειξία και όχι επιδειξιομανή.

Αυτό συνοδεύτηκε από τους πανηγυρισμούς διαφόρων δημοσιογράφων. Σίγουρα όμως στο σπίτι, ακόμη κι αν δεν διαθέτουν κανένα συγγενή φιλόλογο, κάποιο λεξικό θα έχουν. Δεν μπορεί παρά να κατάλαβαν το λάθος τους αλλά την συγγνώμη προς την βουλευτή που διαπόμπευσαν την κράτησαν για το επόμενο δημόσιο λιντσάρισμα. Αξιολύπητα και αγράμματα πετσιά…

Η υψηλή διανόηση, μπροστά σε αυτή την επιστροφή της δημοσιογραφίας σε επίπεδα Γεωργαλά και Καρακώστα, επενέβη συγκλονισμένη, εστιάζοντας όμως στην λεκτική υποβάθμιση του δημόσιου ήθους από την εισαγωγή μονοσύλλαβων συνθημάτων, τύπου click away, lock down etc.

Αναλύουν, επεξηγούν, ετυμολογούν για τις αγγλικούρες. Ωστόσο, ο όρος «πέτσωμα» λένε τα λεξικά, εκτός από δερμάτινη επένδυση και ξύλινη εσωτερική επένδυση στέγης, σημαίνει και αμοιβές από ένα ύποπτο ταμείο για άνομους σκοπούς (λουφές) Κάθε ετυμολογική ερμηνεία εκ μέρους των ειδημόνων θα ήταν ευπρόσδεκτη.

Εμβόλιο και ελπίδες

Είναι ειρωνεία ότι οι ίδιοι λειτουργοί παίρνουν στα χέρια τους και τις νέες ελπίδες. Ελπίζει κανείς τουλάχιστον ότι η διοργάνωση του μαζικού εμβολιασμού δεν θα πατήσει σε αποτυχημένα πρότυπα όπως το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΟΔΥ, δεν θα υποταχθεί στον επικοινωνιακό χειρισμό άλλων αυστηρών μεγεθών, όπως έγινε στην υπόθεση των προδιαγραφών λειτουργίας των ΜΕΘ, δεν θα μιμηθεί την επιστημονική «διαύγεια» των επιδημιολογικών στοιχείων που ανακοινώνονται ή την απόκρυψη του ιερού ταμπού των απόρρητων διαδικασιών που συνοδεύουν τις μαζικές διαδικασίες διαλογής.

Το ξεκίνημα με την πολιτική προεξόφληση του εμβολίου, με τις υπερβολές για τις άμεσες παραλαβές και με την ένταξη του στην γνωστή πολιτική συζήτηση, αν θα προλάβουν να πάνε σε εκλογές προτού τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας

Ένα κράτος πονηρό, αδιαφανές και αναξιόπιστο χωρίς το σύνηθες όπλο του καταναγκασμού,  δεν αποτελεί τον ιδανικό διαχειριστή των εύλογων επιφυλάξεων μερίδας της κοινής γνώμης. Η κοινωνία των πολιτών θα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία, σε μια συλλογική υπόθεση που χρειάζεται την δύναμη της πειθούς.


https://tvxs.gr/