Το Γαλάτσι γιόρτασε την επέτειο του έπους του 1940

 

Λόγω της πανδημίας 81 χρόνια μετά την 28η Οκτωβρίου του 1940, ο φετινός εορτασμός της επετείου του έπους του 1940 στην πόλη μας ,  είχε άλλον τόνο καθώς  η παρέλαση και γενικότερα το εορταστικό της ημέρας πραγματοποιήθηκαν με περιορισμένο αριθμό ατόμων για λόγους δημόσιας υγείας και υπό την αυστηρή τήρηση των υγειονομικών διατάξεων.

Το πρωί γύρω στις 11.00 ώρα τελέστηκε δοξολογία στον ιερό ναό της Αγίας Γλυκερίας  χοροστατούντων του Πανοσιολογιώτατου Αρχιμανδρίτη Τίτου και Αθηναγόρα , παρουσία του Δημάρχου κ. Μαρκόπουλου μελών του Δημοτικού Συμβουλίου ,προέδρων και εκπροσώπων των πολιτιστικών και αθλητικών φορέων και περιορισμένου αριθμού  δημοτών.

Ακολούθησε ο πανηγυρικός της ημέρας από την κ. Παππά Μαριέττα , Διευθύντρια του 6ου Γυμνασίου , επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των ένδοξων νεκρών και ο  Εθνικός Ύμνος. Ακολούθησε ολιγομελής παρέλαση κατά μήκος της Λεωφόρου Βείκου με αντιπροσωπευτικές ομάδες (σημαιοφόρο και πέντε άτομα) για τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της πόλης , τα αθλητικά σωματεία, τους πολιτιστικούς φορείς, και τις πολιτικές οργανώσεις.

Από το γραφείο παιδείας του Δήμου Γαλατσίου υπεύθυνοι είχαν οριστεί από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ο κ. Γιάννης Παπαγεωργίου (Καθηγητής Φυσικής Αγωγής 2^ου Δημοτικού Σχολείου Γαλατσίου) και από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ο κ. Φιλιππίδης Δημήτριος  (Καθηγητής Φυσικής Αγωγής 3^ου Λυκείου Γαλατσίου).

Ιστορικά γιορτάζοντας σήμερα την Επέτειο του ΟΧΙ μνημονεύουμε την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940 και υπενθυμίζει την αντίσταση της πατρίδας μας ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό και τους αγώνες των λαών, για τη δημοκρατία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Το «ΟΧΙ» είναι το μέγιστο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας των Ελλήνων. Είναι σταθμός με βαθύ νόημα γιατί θα συμβολίζει αιώνια την πάλη του δίκαιου με το άδικο, την πάλη για την αρετή και τα ανθρώπινα δικαιώματα.Ο Ελληνικός λαός στάθηκε ο Ακρίτας της Ευρώπης και όλων των ελεύθερων λαών. Αγωνίστηκε για να προασπίσει την ελευθερία και τα δίκαια του, κι έγινε ο κυματοθραύστης πάνω στον οποίο έσπασαν τα κύματα της βαρβαρότητας και της βίας. Η μικρή Ελλάδα στάθηκε ο μεγάλος φρουρός των ιδανικών της ελευθερίας και της δικαιοσύνης και εμψύχωσε τους λαούς που είχαν κατατρομάξει από τη λαίλαπα του φασισμού και τις σιδερόφρακτες στρατιές του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Με τις θυσίες, τους αγώνες, την τόλμη και την αρετή ο υπέροχος Ελληνικός λαός ανέτρεψε τα πλασματικά ισοζύγια και αναδείχθηκε βασικός συντελεστής της συντριβής του ναζισμού και του φασισμού. Η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει πάντα μια ζωντανή δύναμη κι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Είναι χρέος και καθήκον μας να θυμόμαστε τις θυσίες των προγόνων μας.

Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.

Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου