Φίλες και φίλοι
Το 2021 εφυγε πλέον όπως είχε κουρνιάσει 365 ημέρες στις ψυχές όλων μας. Κανείς δυστυχώς δεν θα μπορέσει να του πεί μια ευχή η έστω μια καλή κουβέντα, για τους δώδεκα μήνες παρουσίας του στην καθημερινότητα του Έλληνα.
Φεύγει ένας χρόνος, που μας ταλαιπώρησε όσο κανείς άλλος από την αρχή μέχρι το τέλος. Πέρυσι τέτοιες μέρες είχαμε υποδεχτεί το 2021 όλοι εμείς με πολλές
ευχές και τις μύριες όσες ελπίδες για το τέλος της πανδημίας και κάτι καλύτερο.Δυστυχώς μας χάρισε απλόχερα περισσότερη φτώχεια και πολύ δύσκολες
μέρες στην ζωή μας με την πανδημία να σκορπά τον θάνατο και την απομόνωση ..
Μας στέρησε περισσότερο το χαμόγελο , και μας οδήγησε σε δρόμους χωρίς
επιλογές.
Οι γιορτές των Χριστουγέννων και
της Πρωτοχρονιάς όπως όλοι γνωρίζουμε προσφέρονται για ευχές και ελπίδες. Ο
πολύς κόσμος εύχεται και πέραν της υγείας την αλλαγή της ζωής του και της
καθημερινότητας του, ελπίζοντας ο νέος χρόνος να είναι καλύτερος μαζί του.
Για να ζήσεις ωστόσο κάτι που ποτέ
δεν έζησες, πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ δεν έκανες. Ο Αντόνιο Γκράμσι, εκτός
από την Πρωτοχρονιά, μισούσε εξίσου και τους αδιάφορους. Η αδιαφορία είναι το
νεκρό βάρος της ιστορίας, δρα δυνατά αλλά παθητικά πάνω στην ιστορία. Μέσα στην
κοινωνική αλυσίδα έλεγε, κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη και στη μοίρα αλλά
στο ευφυές έργο των πολιτών. Και η αδιαφορία είναι ακριβώς αυτή η νεκρή ύλη που
πνίγει την ευφυΐα.
Η Πρωτοχρονιά από την αλλή
υποτάσσει την πραγματικότητα στην αντίληψη ότι η ζωή μας περνάει σε ένα νέο
χρονικό σημείο αποκομμένη από την συνέχεια της, με μια απλή ημερολογιακή αλλαγή
να ορίζεται ως σημείο εκκίνησης που ενδεχομένως- τελείως μηχανιστικά- να είναι
καλύτερο από το προηγούμενο. Το 2022 θα είναι λοιπόν το ίδιο αμείλικτο για
όσους απλά εύχονται και ελπίζουν. Κάθε νέα ώρα, κάθε νέα μέρα και κάθε νέα
χρονιά επιφυλάσσουν την εξέλιξη που διαμορφώνεται από εμάς τους ίδιους. Ο Σαρτρ
έλεγε ότι μπορεί να υπάρξουν καλύτερες εποχές, αλλά αυτή εδώ είναι η δική
μας.
Ας κατανοήσουμε όμως επιτέλους ότι
για την ζωή μας, την γειτονιά μας, την πόλης μας, την πατρίδα μας, και για τον
πλανήτη μας, για τα παιδιά μας και το μέλλον μας είμαστε εμείς, ως άτομα και ως
σύνολα, αποκλειστικά υπεύθυνοι και αντί για ευχές ας ανταλλάξουμε απόψεις και
ας συντονίσουμε τις ενέργειές μας για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας για
υγεία κοινωνική δικαιοσύνη και πολιτισμό.
Ένας καλύτερος κόσμος είναι
αναγκαίος, εφικτός και αναπόφευκτος, ένας καλύτερος κόσμος προσπαθεί να
γεννηθεί φτάνει να τον κατανοήσουμε, και να τον σχεδιάσουμε στη βάση της
κοινωνικής ισότητας .
Ας πάρουμε πίσω τον αυτοσεβασμό
μας, την αυτοπεποίθησή μας, την αξιοπρέπειά μας και την ελευθερία κι ας
μετακινηθούμε από το καθεστώς που μας θέλει δούλους και αντικείμενο
εκμετάλλευσης προς την ελευθερία του υποκειμένου της ιστορίας, αποκαθιστώντας
ταυτόχρονα την ενότητα της κοινωνίας και της ανθρωπότητας και την αρμονία
μεταξύ της κοινωνίας-ανθρωπότητας και της Φύσης.
Αντί για κούφιες ευχές, αφορισμούς
και κατάρες ας ανταλλάξουμε απόψεις και προτάσεις, και ας μετακινηθούμε από την
αδράνεια του αρρωστημένου.
Η σωτηρία και η ευτυχία μας είναι
υπόθεση του Εμείς και όχι του Εγώ, είναι υπόθεση της επιστημονικά έγκυρης και
κοινωνικά χρήσιμης Γνώσης και όχι της άκριτης και τυφλής πίστης σε φαντάσματα
και σε "θεία" σκιάχτρα της εξουσίας.
