Ένας πραγματικός «εφιάλτης» καταντάει πολλές φορές για τους λογιστές, ο υπολογισμός των ασφαλιστικών ημερών στην περίπτωση της μερικής απασχόλησης. Το πρόβλημα έχει γίνει εντονότερο το τελευταίο διάστημα, που παρατηρείται ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και δραματική μείωση των ημερήσιων ωρών εργασίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα βρίσκεται σε ισχύ η Εγκύκλιος του ΙΚΑ 95/1992, με την οποία κοινοποιήθηκαν τα άρθρα 38 & 39 του Ν. 1892/1990, με τον οποίο ρυθμίστηκε σε νέα βάση το θέμα της ασφάλισης των μερικώς απασχολούμενων.
Ο παραπάνω Νόμος προβλέπει ότι ,όσον αφορά την ασφάλιση των μερικώς απασχολουμένων (Πόρισμα Συνήγορου του Πολίτη ΑΠ 129997/4598/2016), ανεξάρτητα αν αμείβονται με μισθό ή ημερομίσθιο, αναγνωρίζονται όλες οι ημέρες εργασίας, που πραγματοποιεί και εφαρμόζονται αναλογικά και οι διατάξεις για την αναγνώριση περισσοτέρων ημερών εργασίας επί πενθήμερης εργασίας.
Στον υπολογισμό των ασφαλιστικών ημερών λαμβάνονται υπόψη οι ημέρες και οι ώρες εργασίας και ο τρόπος αμοιβής.
1) Έτσι, αν κάποιος εργάζεται με μειωμένο ωράριο, αλλά όλες τις εργάσιμες ημέρες του αναγνωρίζονται:
α) Αν οι ημερήσιες αποδοχές του είναι ίσες ή μεγαλύτερες από το ημερομίσθιο της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης, όπως ισχύει κάθε φορά, τότε αναγνωρίζονται στην ασφάλιση τόσες μέρες, όσες είναι οι πραγματικές μέρες απασχόλησης του μήνα, δηλαδή έως 22 μέρες.
β) Αν οι ημερήσιες αποδοχές του είναι μικρότερες από το ημερομίσθιο της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης, όπως ισχύει κάθε φορά, διαιρούνται οι καταβαλλόμενες μηνιαίες αποδοχές με το Τ.Η. της 1ης Α.Κ. και το πηλίκο που προκύπτει στρογγυλοποιείται στην επόμενη ακέραιη μονάδα. Με αυτόν τον τρόπο προσδιορίζονται οι μέρες ασφάλισης μηνιαίως.
Στην περίπτωση αυτή στους ημερομίσθιους δεν αναγνωρίζεται η προσαύξηση του πενθήμερου.
2) Αν κάποιος εργάζεται με πλήρες ωράριο, αλλά λιγότερες ημέρες (σύστημα εκ περιτροπής εργασίας) στην περίπτωση που εργάζεται έως 2 ημέρες του αναγνωρίζονται όσες πραγματικά ημέρες εργάστηκε. Αν, όμως, εργάζεται από τρεις ημέρες και παραπάνω τότε του αναγνωρίζεται μια ημέρα επιπλέον
Το πρόβλημα εντάθηκε μετά την απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χαλκίδας 223/2012, που αποφάσισε ότι ο απασχολούμενος με 4 ώρες εργασίας ημερησίως υπάγεται στην πλήρη ασφάλιση του Ι.Κ.Α. για 25 ημέρες εργασίας μηνιαίως, με την προϋπόθεση ότι η απασχόληση δεν θα είναι μικρότερη των 4 ωρών ημερησίως και θα αφορά σχέση εργασίας αορίστου διάρκειας.
Η απόφαση στηρίχθηκε στο άρθρο 39 του ν. 1892/1990 που ορίζονται και τα εξής:
-Κατ’ εξαίρεση, στην ασφάλιση του μερικώς απασχολούμενου, ανεξαρτήτως του αν αμείβεται με μισθό ή ημερομίσθιο, αναγνωρίζονται όλες οι ημέρες εργασίας που πραγματοποιεί σε κάθε μισθολογική περίοδο, εφαρμοζομένων αναλόγως και των διατάξεων για την αναγνώριση περισσότερων ημερών εργασίας επί πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας….
Το ΙΚΑ δεν έχει αποδεχθεί τον απόφαση αυτή και συνεχίζει να ισχύει η Εγκύκλιος 95/1992.
http://www.aftodioikisi.gr/
