Ο μήνας Οκτώβριος έχει θεσμοθετηθεί από την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία ως ‘’Μήνας Πρόληψης και Ενημέρωσης για τον καρκίνο του μαστού’’ στο πλαίσιο διεθνούς προσπάθειας, με στόχο την καταπολέμηση της ασθένειας.
Ο Δήμος Χαλανδριου, και συγκεκριμένα το Τμήμα Προληπτικής Ιατρικής , σε συνεργασία με το Ελληνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων και το Σύλλογο Φίλων Ογκολογικού Νοσοκομείου ‘’Οι Αγ. Ανάργυροι’’,παρέχουν τη δυνατότητα μαστογραφιών, σε γυναίκες από 40-69 ετών, που εμπίπτουν στα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια που απαιτούνται για τις ευπαθείς ομάδες, δηλαδή άπορες και ανασφάλιστες. Τηλέφωνο για ραντεβού: 210-6894444 ,ώρες 09:00-12:00π.μ. ,καθημερινά. Υπεύθυνη: Γκαμούλου Αμαλία, Νοσηλεύτρια. Kαρκίνος μαστού Τι είναι ο καρκίνος του μαστού; Κατά τη δημιουργία του καρκίνου του μαστού κάποια κύτταρα στο μαστό γίνονται σταδιακά μη φυσιολογικά, αλλάζοντας μορφή, και αποκτούν την ικανότητα να διηθούν το γειτονικό ιστό. Αυτά τα κακοήθη κύτταρα μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο επιθετικά και έχουν συχνά τη δυνατότητα να διαιρούνται πολύ γρήγορα και κάποια από αυτά να προωθούνται σε άλλα τμήματα του οργανισμού, δηλαδή να δίνουν μεταστάσεις. Πώς δημιουργείται ο καρκίνος του μαστού; Πώς μπορούμε να τον προλάβουμε; Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε πώς δημιουργείται ο καρκίνος του μαστού. Γνωρίζουμε μόνο κάποιους επιβαρυντικούς παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες μίας γυναίκας να πάθει καρκίνο του μαστού. Ως εκ τούτου δε μπορούμε πάντα να τον προλάβουμε. Μπορούμε όμως να μειώσουμε τις πιθανότητες να νοσήσουμε από καρκίνο του μαστού ή έστω να τον βρούμε νωρίς. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού Οι παράγοντες που είναι γνωστό ότι αυξάνουν την πιθανότητα να νοσήσει κανείς είναι οι εξής: • Η ηλικία (η επίπτωση αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας) • Το βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό • Η γονιδιακή μετάλλαξη (BRCA-1, BRCA-2 και RAD51C γονίδια) • Η φυλετική καταγωγή • Η έναρξη της εμμηνόρροιας σε ηλικία μικρότερη των 12 ετών • Η εμμηνόπαυση σε ηλικία μεγαλύτερη των 55 • Η κύηση του πρώτου παιδιού σε ηλικία μεγαλύτερη των 35 ετών • Η ύπαρξη άτυπων αλλοιώσεων στο μαστό • Ο προϋπάρχων καρκίνος μαστού • Η προηγούμενη ακτινοθεραπεία υψηλών δόσεων στο στήθος • Η λήψη αντισυλληπτικών δισκίων που περιέχουν οιστρογόνα κατά το χρόνο της χρήσης τους και λίγο μετά • Το να είναι κανείς αριστερόχειρας. Συμπερασματικά, ορισμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες, η καταγωγή, η ηλικία, η κληρονομικότητα, η διατροφή, καθώς και ορμονικοί παράγοντες ενοχοποιούνται συχνά για την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού. Πρόγνωση καρκίνου του μαστού Ο καρκίνος του μαστού που ανιχνεύεται νωρίς έχει μία εξαιρετική πρόγνωση. H έγκαιρη διάγνωση του είναι το σημαντικότερο όπλο που διαθέτουμε κατά του καρκίνου σήμερα, και για την επίτευξη αυτού του στόχου συνιστώνται τα εξής: 1.Μία μαστογραφία αναφοράς στα 35 2.Αυτοεξέταση μία φορά το μήνα 3.Μαστογραφία μία φορά το χρόνο μετά τα 40 (ή υπερηχογράφημα σε περίπτωση πυκνού μαστού) 4.Κλινική εξέταση από ειδικό χειρουργό μία φορά το χρόνο μετά τα 40 (μετά τη μαστογραφία) Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να οδηγήσει στην διατήρηση του μαστού και στην ίαση στις περισσότερες των περιπτώσεων. Σε νέες γυναίκες το υπερηχογράφημα είναι η καταλληλότερη εξέταση, επειδή ο μαστός τους είναι πυκνός και η μαστογραφία δεν παρέχει επαρκείς πληροφορίες. Επίσης, σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας με πυκνό μαστό πρέπει να γίνεται υπερηχογράφημα. Σε μεγάλα κέντρα, όπου υπάρχει εμπειρία, χρησιμοποιείται επίσης η μαγνητική τομογραφία, όπου υπάρχει ένδειξη. Σε γυναίκες υψηλού κινδύνου πρέπει ο χειρουργός να συστήσει μία εξατομικευμένη διαδικασία που μπορεί να περιλαμβάνει πιο συχνούς ελέγχους ή κάποιο γονιδιακό έλεγχο. Με τις προαναφερθείσες εξετάσεις είμαστε σε θέση να ανιχνεύσουμε σχεδόν το σύνολο των καρκίνων του μαστού. Όταν υπάρχει ψηλαφητό εύρημα ή όταν υπάρχει οποιαδήποτε υποψία κακοήθειας πρέπει η βλάβη να "ταυτοποιηθεί", δηλαδή να γίνει βιοψία. Σε κάποιες περιπτώσεις όχι και τόσο ύποπτων βλαβών και σε συνάρτηση με την ηλικία της ασθενούς μπορεί να επιλέξει κανείς να παρακολουθήσει την βλάβη. Ποιά είναι η αντιμετώπιση/θεραπεία του καρκίνου μαστού; Ο καρκίνος μαστού είναι τόσο μία τοπική-χειρουργική νόσος όσο και μία συστηματική νόσος, δηλαδή μία νόσος του οργανισμού. Στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού οι ογκολογικοί στόχοι είναι δύο: 1. Η εκρίζωση της νόσου από το μαστό και 2. Η εκρίζωση της νόσου από τον οργανισμό Ο πρώτος στόχος επιτυγχάνεται με το χειρουργείο και την ακτινοβολία. Μία σωστή χειρουργική επέμβαση στο μαστό έχει κάποιες προϋποθέσεις και κάποιο στόχο. Η προϋπόθεση είναι να γνωρίζει κανείς ήδη πριν το χειρουργείο τη διάγνωση και την τυχόν πολυκεντρικότητα του καρκίνου (αν δηλαδή βρίσκεται σε περισσότερα σημεία στο μαστό σε διαφορετικά τεταρτημόρια) και να έχει προγραμματίσει καλά την επέμβαση από την άποψη όχι μόνο του ογκολογικού αλλά και του αισθητικού αποτελέσματος (ογκοπλαστικές επεμβάσεις). Σε περίπτωση που χρειάζεται μαστεκτομή πρέπει η γυναίκα να είναι από πριν πλήρως ενημερωμένη γα τα είδη της αποκατάστασης και αυτή να έχει προγραμματιστεί άμεσα ή απώτερα. Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι η εκτομή του καρκίνου με ασφαλή καθαρά όρια, η σταδιοποίηση της νόσου όσον αφορά την επέκτασή της στο μαστό και τη μασχάλη και η ταυτόχρονη επίτευξη καλού αισθητικού αποτελέσματος. Η ακτινοβολία ακολουθεί αργότερα και έχει ως στόχο να εμποδίσει την επανεμφάνιση του όγκου στο ίδιο σημείο. Ο μαστός, εφόσον διατηρηθεί, πρέπει να ακολουθήσει ακτινοβολία για να μην υπάρξουν τοπικές υποτροπές. Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να ακτινοβοληθούν λεμφαδένες που βρίσκονται στη μασχαλιαία ή υπερκλείδια χώρα ή λεμφαδένες που βρίσκονται παραστερνικά. Ο δεύτερος στόχος στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, που είναι η εκρίζωση της νόσου από τον οργανισμό επιτυγχάνεται με τη συστηματική θεραπεία, δηλαδή με τα φάρμακα. Στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού η φαρμακευτική αντιμετώπιση πραγματοποιείται με την χημειοθεραπεία, την ορμονοθεραπεία και τις στοχευμένες θεραπείες κατά κύριο λόγο. Το αν είναι απαραίτητη η χημειοθεραπεία σχετίζεται με το είδος και την έκταση του όγκου. Σε περίπτωση που είναι αναγκαία η χημειοθεραπεία αυτή ξεκινάει περίπου 3 εβδομάδες μετά το χειρουργείο και διαρκεί μερικούς μήνες, ανάλογα με το σχήμα που θα δοθεί. Η ορμονοθεραπεία δεν δίνεται παράλληλα με τη χημειοθεραπεία. Η ακτινοβολία ακολουθεί περίπου 3 εβδομάδες μετά τη χημειοθεραπεία και κρατάει ενάμιση μήνα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσει λιγότερο. Σε περίπτωση που δεν χρειάζεται χημειοθεραπεία μπορεί μετά το χειρουργείο να ξεκινήσει η ακτινοβολία και η ορμονοθεραπεία. Η ορμονοθεραπεία διαρκεί τουλάχιστον 5 χρόνια.
www.dikaiologitika.gr
